Bicheno

Zaterdag 26 April,
Afgelopen nacht heeft het geregend gestormd en ge-onweerd. Dus wij dachten al wat voor weer zal het vandaag zijn. Maar volgens de gastvrouw werd het weer een mooie dag met veel zon. Wij maken de oversteek naar de oostkust van Tasmanie richting het plaatsje St Helens, dat ligt aan de kust. Onderweg besluiten we door te rijden naar de Bay of Fires, dat haar naam te danken heeft aan de eerste avonturiers die vanaf zee het vuur van de Aboriginals zagen. Omdat wij ook wel avonturiers zijn vonden we dat een leuk plan. Aangekomen werden we verrast door het poederwitte strand, kraakhelder turquoise water,rode rotsen en groene lagunes. De zeewas ruig, hoge golven dus. Wij hebben genoten van de surfers, fantastisch hoe zij over de golven glijden. We hebben een strandwandeling gemaakt en op de rode rotsen uitgerust . Hier ontmoeten wij een Française . Zij woonde en werkte in Sydney. Goed voor mijn Engels Annie . Frans kletst engels of het zijn moeder taal is. Na dit idylles strand zijn langs de kustlijn doorgereden naar het vissers plaatsje Bicheno. Hier aangekomen in het Hotel Best Western, echt een Amerikaanse uitstraling. We hebben in de namiddag ook hier nog een wandeling langs de zee gemaakt. Hier zijn alleen rotsen, geen strand maar de zee was ruig en de grote golven sloegen tegen de rotsen aan. Maar het meest bijzondere aan dit plaatsje en de reden om hier te verblijven, is toch wel de nabij gelegen Fairy Pinguïn Rookery.
We werden in de avond met de bus erna toe gebracht .Het was donker en er waaide een stevige wind bij het strand. We werden ontvangen door een gids, hij vertelde het verhaal over de Pinguïns. Daarna gingen we naar het strand ,en ja wel hoor, ze kwamen vanuit zee via de rotsen naar het strand om een nestje te zoeken. Het is een hilarisch schouwspel om deze kleine eigenwijze beestjes aan land te zien komen. Ja en ze waggelden langs mijn voeten, och zo lief. Na een uurtje waren we weer terug en hebben heerlijk gegeten in de Bistro, wat op zich weer een ervaring was. Het was even wachten want we moesten in de rij staan om ons eten te bestellen en vervolgens krijg je een nummer mee naar je tafel en na een klein uurtje werd het eten gebracht. Kostelijk vermaakt met de mensen om ons heen en het eten was lekker. Welterusten.